DINSDAG VERHALENDAG

Vandaag een mooi voorbeeld van hoe alles anders kan lopen en moeder er toch positief op terugkijkt 😊

‘ Na een zware zwangerschap waren remco en ik blij dat we werden in geleid. We waren inmiddels vanaf week 23 inspanning. Ontstoken schaambot, bekkenklachten werkten ook niet mee. Ons kleine meisje dacht daar precies het zelfde over. Vroegtijdig indalen en voorweeën. Tijdens de cursus hadden we geleerd om rustig te blijven en te ontspannen. De laatste weken heb ik dat ook veel gedaan liggen op de bank en luisteren naar de spraakmemos.

En toen was het zover 15 augustus zou er een ballon geplaatst worden. Ik had volle moed, had zelfs zin in de bevalling totaal niet bang. 😊 Ja bang voor de infuus maar de bevalling: nee. Nadat de ballon geplaatst was gingen we naar de kamer waar remco en ik moesten overnachten. Door de ballon deed mijn buik zeer en had ik een warme kruik. Bewegen wist ik nog van de cursus. En ik liep rondjes. 😊Heupen wiegen zodat de pijn weg was.

De nacht was rustig en moesten om half 6 in de ochtend wakker zijn. Om 6 uur kwam de verloskundige. Yes ballon was eruit gevallen 3 cm ontsluiting het kon beginnen!
Ik was zoooo positief en pakte alle spullen om naar de verloskamer te gaan. Nou dikke pech niet dus alles vol. Dus konden we naar huis en zaterdag de 17e melden om 7 uur. 😌Teleurgesteld gingen we naar huis. Die dag dus maar bijgeslapen voor de volgende dag.

Zaterdag 7 uur; vol van moed en blijheid. Verloskundige kwam. Wou de vliezen openen. Bah... weer slecht nieuws. Ons meisje was bewogen naar achteren en nu kon ze er niet bij. Enigste wat nu kon was gel en dan zondag kijken.
Moed liep in mijn schoenen weg. Bah bah bah ik zal het vloekwoordenboekje hier maar achterwege laten. Door al dat gewroet van de verloskundige deed alles daaronder zeer hoe erg ik focuste op ontspanning het voelde echt niet prettig. De gel was ingebracht en de dag vulde zich met buikpijn.

Volgende dag. Stond ik om 5 uur klaar, ik was klaar wakker. De verloskundige kwam om 6 uur. Weer voelen yes we kunnen bij je vliezen zei ze. 😊 En hopla daar kwam de vloedgolf van vruchtwater welliswaar 2,5 liter. Daarna gingen we snel naar de verloskamer en werd ik aangesloten op de wee-opwekkers. Ik had als tip gekregen tijdens de cursus dat we langzaam konden toevoegen en daar ook om gevraagd. Ze waren daarmee akkoord 😊

Daar zat ik samen met mijn moeder en remco mijn man, helemaal er klaar voor. Mijn lichaam dacht daar anders over want binnen een 15 minuten kwam de eerste wee al aan. Wauw zo voelt dat dus. Ik kon hem goed de baas zijn. Al merkte ik snel dat mijn bekken zeer pijnlijk was. Bam weer eentje, huh zo snel. Maar ik kon me ontspannen en de weeën de baas zijn! Maar helaas niet mijn bekken, deze bleven zeer doen.
Onder de douche dacht ik dus, met al die snoeren onder de douche. De verloskundige kwam kijken en zei dat mijn bloeddruk hoger werd vanwege geen rust en adviseerden een ruggenprik. Nee zei ik. Ik wou het allemaal zelf doen controle daar hou ik van.
Het uur was nog niet eens om en ik lag dubbel van de pijn. Ik dacht niet eens aan de weeën. Niet eens gevoeld. Remco keek me aan en zei neem die prik het is niet erg. Ik ontspande en zei oke doe maar.
De verloskundige ging bellen en kwam weer met slecht nieuws 😌Er was net een operatie begonnen en zou 2,5 uur duren. Intussen kon ik morfine krijgen. Ik was zo moe van de bekkenpijn dat ik zei ‘ram er maar door’
Ik kreeg morfine. Pfoe ik was blij. Wat een ontspanning ik kon mezelf focussen op de weeën. Die ademde ik zo weg....
Heel snel werd ik van de morfine afgehaald en mocht ik gaan persen: na 4,5 uur al 😊
Ik pakte mijn moeder vast en remco en zei dit lukt me. Met 41 minuten lag ons kleine meisje Isabella sophia op mijn buik.....
Heerlijk ik wou niet meer anders. Zoals aangegeven werd er een uur later pas door mijn moeder en remco de navelstreng doorgeknipt.

Ondanks alle tegenslagen, ook van voor de bevalling, stond ik er sterk in. Relaxt zoals ik ook wou.
Ik heb enorm veel gehad aan de cursus en ben een stukje dichter bij mezelf gekomen.
Ik ontspan nu zelfs meer als er een prik of iets moet gebeuren.
Bevallen zou ik zo weer doen. Het kost kracht. Maar die heb ik! En dat had ik anders nooit geweten 🙏🏻’

DINSDAG VERHALENDAG

Zwanger van een tweeling en relaxt kunnen bevallen? Ja, het kan!

"Via een zwangere collega hoorde ik over de cursus Hypnobirthing. De naam lijkt heel zweverig dus om dit nader te onderzoeken heb ik telefonisch contact gezocht met Eva. Na een super inspirerend en motiverend gesprek besloten mijn partner en ik ervoor te gaan. Mijn vriend en ik vinden het vooral belangrijk dat een zwangerschapscursus niet zweverig is, maar juist helpend en actief.
Natuurlijk is het de eerste keer een beetje wennen, want je zit samen met andere stellen maar de doelstelling is voor iedereen hetzelfde: de bevalling op een zo ontspannen mogelijke manier ervaren.

Wat heb ik ervan geleerd en gebruikt? Je doet de bevalling samen met je bevallingspartner. Je partner leert tijdens de cursus hoe hij/zij jou het beste kan ondersteunen en wanneer hij/zij jou moet laten. Ook voor je partner is het spannend dus ook voor hem/haar zijn de ontspanningstechnieken van belang. Je ontdekt wat voor jou goed zou kunnen werken tijdens de bevalling en hoe je dit bespreekbaar kunt maken op de plaats waar je bevalt. Wat ook erg interessant is, is om te leren wat er nu precies gebeurt in je lichaam tijdens een bevalling en hoe je goed kunt samenwerken met je lichaam. Na de cursus heb je voldoende inspiratie opgedaan en samen met je bevallingspartner schrijf je jullie bevalplan.

Mijn tweeling is volledig natuurlijk ter wereld gekomen en dankzij de ontspanningstechnieken van de hypnobirthingcurus, de goede hulp van mijn vriend en de begripvolle hulp in het ziekenhuis voor mijn hypnobirthingtechnieken vond ik mijn bevalling geweldig en zou ik het zo nog een keer overdoen. Het was zo liefdevol, zo ontspannen…. Tot nu toe de mooiste ervaring die ik heb gehad."